Rodzice
obawiają się o nowe znajomości swoich dzieci z jednego powodu:
boją się, że ich dziecku stanie się krzywda. W przypadku
najmłodszych chodzi głównie o krzywdę fizyczną, a w przypadku
starszych dołącza się do tego lęk przed niewłaściwym wpływem
innych.
Historie,
które docierają do nas z różnych źródeł, często tragiczne,
wpływają na wyobraźnię i dodatkowo niepokoją troskliwych
rodziców.
Jak
w każdej sytuacji - przesada nie jest wskazana, jednak ustalenie
jasnych zasad, a nawet wprowadzenie zakazów, to część nauki
bezpiecznego funkcjonowania w społeczeństwie.
Dzieci
uczą się rozpoznawania zagrożeń i ostrożności w kontaktach z
otoczeniem, a rodzice są odpowiedzialni za ich ochronę w tym
procesie.
Rodzicu,
co możesz zrobić, aby uchronić swoje dziecko?
PRZEPROWADŹ„DOMOWY
KURS BEZPIECZEŃSTWA DLA DZIECI“
OD
CZEGO ZACZĄĆ…
(na
podstawie :„Jak dbać o bezpieczeństwo dziecka. Praktyczne rady
dla rodziców” Michele Elliott)
Rozmowa
z dzieckiem o prawie do bezpieczeństwa
Wytłumacz
dziecku, że każdy człowiek ma prawa, których nikt nie może go
pozbawić (sen, jedzenie, korzystanie z ubikacji). Czasami ludzie
usiłują innym zabrać ich prawa. W takich przypadkach dziecko ma
prawo protestować i szukać pomocy u innych.
Naucz
dziecko, jak może mówić „NIE"
Powiedz
dziecku, że kiedy czuje się zagrożone ma prawo powiedzieć „NIE"
każdemu dorosłemu. Należy przećwiczyć z nim stanowczą odmowę.
Nie ucz dziecka bezwzględnego posłuszeństwa wobec wszystkich
dorosłych.
Naukę
można zacząć od pytań prostych, na które dziecku łatwo
powiedzieć „nie” np.
Dorosły:
Czy
lubisz ser?
Dziecko
: Nie.
A
potem przejść do pytań, które wymagają od dziecka większej
uwagi:
Dorosły:
Czy
możesz mi pokazać jak dojść do kina?
Dziecko
: Nie.
Kolejne
pytania mogą być już bardziej związane z zagrożeniami ze strony
obcych osób. Powiedz dziecku, że nie musi się wdawać z obcym
dorosłym w dyskusję, nie musi się tłumaczyć, dlaczego nie chce z
kimś rozmawiać. A jeśli dorosły będzie chciał podejść do
dziecka, powinno ono jak najszybciej odejść. Bez słowa.
Ważne,
aby nauka stanowczego odmawiania odbywała się w miejscu, w którym
dziecko czuje się bezpiecznie.
Dzieci
mogą wymyślać różne przykłady sytuacji, których powinno się
mówić „nie”. Ćwiczenia sprawią, że gdy dziecko znajdzie się
w niebezpieczeństwie, bez zastanowienia, niejako automatycznie powie
„nie".
Rozmawiaj
z dzieckiem o groźnych i niegroźnych tajemnicach
Powiedz
dziecku, że są niegroźne sekrety (np. przygotowanie komuś
niespodzianki na urodziny) i groźne tajemnice (kiedy na przykład
starszy kolega zabierze mu pieniądze). Jeżeli ktoś będzie go
namawiał do pójścia gdzieś,
a potem żądał dochowania tajemnicy, to jest to właśnie taka
groźna tajemnica. Dziecko koniecznie powinno, jak najprędzej
powiedzieć o tym dorosłemu, do którego ma zaufanie. Nie zachęcaj
jednak, by straszyło napastnika tym, że powie o wszystkim rodzicom.
Wręcz przeciwnie – niech obieca, że zachowa tajemnicę.
Naucz
dziecko jak odróżnić prezent od przekupstwa
osoby
napastujące dzieci (i te obce i te znane dziecku) często przekupują
je w zamian za świadczone usługi seksualne. Dziecko musi wiedzieć,
że prezenty dajemy, gdy kogoś lubimy (np na urodziny), a nie żeby
coś dostać w zamian. Prezenty, za które ktoś chce coś od dziecka
uzyskać są groźne.
Uwaga
na podstępy
wytłumacz
dziecku, że dorośli (obcy i znajomi), mogą chcieć czegoś od
dziecka obiecując mu w zamian nie prezent, a pieniądze. Objaśnij
dziecku, że wtedy powinno powiedzieć „najpierw muszę zapytać o
pozwolenie rodziców” i jak najszybciej odejść od tej osoby i
powiedzieć o wszystkim dorosłemu.
Aby
skłonić dziecko do pójścia z nimi przestępcy manipulują
dzieckiem, mówią mu, że ktoś z rodziny zachorował, albo coś się
stało i chcą je do niego zaprowadzić. Aby zabezpieczyć się przed
takimi zachowaniami Michele Elliott proponuje rodzicom rozwiązanie
polegające na ustaleniu w rodzinie hasła na wypadek, gdyby rodzice
faktycznie musieli wysłać po dziecko nieznaną mu osobę. Wtedy,
gdy ona powie to hasło, dziecko będzie wiedziało, że dorosły nie
kłamie.
Nie
dziel ludzi na dobrych i złych
Obcy
kojarzy się dziecku z kimś brudnym, brzydkim i śmierdzącym.
Ludzie krzywdzący dzieci często przeczą temu stereotypowi: są
mili, uśmiechnięci, dobrze ubrani i wzbudzają zaufanie. Zamiast
mówić dzieciom, żeby uważali na złych ludzi, lepiej powiedzieć,
że powinno uciekać, jeśli ktokolwiek próbuje zrobić im coś
złego. Powiedz dziecku, że jeśli ktoś podchodzi do niego i chce
rozmawiać, kiedy jest samo, powinno udać, że nic nie słyszy i
szybko odejść bez słowa.
Ćwiczenie
z dzieckiem „co by było gdyby"
Z
młodszym
dzieckiem zacznij
od niewinnych sytuacji
Dorosły:
Co
by było gdyby…. rozlało się mleko?
Dziecko:
poszedłbym
po szmatkę i powycierał
--------------------------------------
A
gdy zabawa się spodoba, przećwicz z dzieckiem różne sytuacje
uczące zasad bezpieczeństwa np. Dorosły: Co
byś zrobił… gdyby ktoś zapukał do drzwi, a mnie nie będzie
wtedy w domu?
Dziecko:
Nie
otwierałbym drzwi tylko poszedł do pokoju i usiadł na kanapie,
zadzwonił do ciebie telefonem
Dorosły:
Pokaż
jak byś to zrobił
---------------------------------------
Dorosły:
Co
byś zrobił gdyby… ktoś obcy powiedział, że jest przyjacielem
taty i poprosił byś poszedł z nim do domu?
Dziecko:
Nigdzie
bym nie poszedł, a gdyby ten ktoś chciał podejść, to bym
uciekał. A potem opowiedziałbym wszystko dorosłym o tym, co mi się
przytrafiło.
Ważne
jest, żebyś wcześniej rozmawiał z dzieckiem o różnych
sytuacjach, a dopiero potem ćwiczył żeby wiedziało jak się
zachować.
Pozwól
dziecku na łamanie zasad
Wychowując
dzieci uczymy je, by były miłe i nie sprzeciwiały się dorosłym.
Ta reguła ma wyjątki, gdy dziecku grozi niebezpieczeństwo. Powinno
wiedzieć, że wolno mu wtedy użyć wszelkich sposobów, nawet tych
najsurowiej zabronionych, czyli krzyku, ucieczki, gryzienia, kopania,
kłamstwa, byleby tylko nic złego mu się nie stało.
Powiedz
dziecku, że w obliczu niebezpieczeństwa pozwalasz mu łamać
wszelkie zasady, że zawsze będziesz po jego stronie i że nigdy go
za to nie skrzyczysz.
Przećwiczyć
krzyk
Krzyczące
w codziennych sytuacjach dziecko może w sytuacji zagrożenia
sparaliżować strach. Warto więc poćwiczyć krzyk, ponieważ
napastnik się go nie spodziewa. Krzyk powinien wydobywać się z
brzucha i być głośny jak syrena alarmowa.
Jest
to na pewno hałaśliwa zabawa, ale pamiętaj, że krzyk, który
zwróci uwagę innych może uratować mu życie.
Przećwicz
ucieczkę przed napastnikiem
Wszyscy
powtarzają dzieciom, że mają uciekać przed napastnikiem jeśli
grozi im niebezpieczeństwo. Problem w tym, że w chwili grozy nogi
odmawiają posłuszeństwa. Przećwiczenie z dzieckiem ucieczki
pomaga uniknąć takiej sytuacji. Udawaj, że chcesz złapać dziecko
i każ mu uciekać tak szybko jak potrafi. Najlepiej ćwiczyć krzyk
i ucieczkę jednocześnie.
Przećwicz
udawanie, że nie słyszy się zaczepek i zachęt do podejścia
Jeśli
obca osoba zagaduje dziecko, gdy jest samo powinno udać, że nie
słyszy i iść dalej. Również takie zachowanie możesz
zademonstrować dziecku i zachęcić, żeby ono samo pokazałoby ci
jak, by to zrobiło. A gdyby obcy mimo to szedł lub jechał dalej za
dzieckiem powinno wówczas uciekać.
Przećwicz
telefonowanie, wzywanie pomocy przez telefon
Wpisz
w telefon komórkowy dziecka numer, pod którym mogłoby uzyskać
pomoc. Poćwicz co mówić w takiej sytuacji.
Eksperyment,
który warto poznać!
W
latach
2018- 2020 ramach
kampanii „Naucz
mnie, kiedy mówić NIE” powstał
film profilaktyczny opatrzony tą samą nazwą, który rejestruje
kontrolowany eksperyment policyjny przeprowadzony na katowickich
placach zabaw. Eksperyment polegał na sprawdzeniu czy dzieci,
pomimo obecności rodziców na placu zabaw, oddalą się
z proponującą wspólną zabawę osobą nieznajomą. Działania
te miały także na celu uzmysłowienie rodzicom, na jakie
niebezpieczeństwa mogą być narażone ich dzieci w takiej
sytuacji.
Film
ma za zadanie wzbudzić u dorosłych emocje oraz skłonić
ich do refleksji zadając sobie następujące pytania:
Jak
moje dziecko zachowałoby się, gdyby nieznany mu dorosły
zaproponował zabawę np. dronem?
Czy
dziecko zapytałoby się mnie o zgodę?
Czy
bez mojej zgody oddaliłoby się z nieznajomym?
Co
mam zrobić, gdy zobaczę, że dorosły krzywdzi nie moje dziecko?
GDZIE
SZUKAĆ POMOCY?
http://fdds.pl/
(Fundacja
„Dajemy dzieciom siłę“ - darmowy telefon Zaufania dla Dzieci i
Młodzieży 116 111)
https://www.niebieskalinia.pl/
(„Niebieska linia“, poradnia telefoniczna 22 668-70-00)
https://przemoc.gov.pl/
http://www.pokrzywdzeni.gov.pl/
Materiały
zaczerpnięte z:
https://www.metis.pl/nauczmnie/
https://policja.pl/
https://katowice.policja.gov.pl/k14/prewencja/jak-unikac-zagrozen/bezpieczenstwo-dzieci/37274,Bezpieczenstwo-dzieci.html
https://www.puchatek.pl/bezpieczne-dziecko-czyli-wszystko-o-spotkaniach-z-nieznajomymi/
Komentarze
Prześlij komentarz