Uczniowie klasy 6b przygotowali dla Was kilka ciekawostek na temat tego jak ludzie spędzają Święta w różnych zakątkach świata :).
Brawo! Zasługujecie na pochwałę! :)
Boże Narodzenie w Kenii
-22 grudnia odbywa się wielka loteria „ El gordo”. W której można wygrać miliardy euro.
- Roscón de Reyes jest to ciasto wypełnione bitą śmietaną z kandyzowanymi owocami na górze i fasolką i figurką wypiekaną w środku. Jeśli w twoim kawałku znajduje się mała figurka będziesz mógł nosić koronę ,ale jeśli znajduje się fasolka będziesz musiał w przyszłym roku sam zapłacić za Roscón de Reyes.
-W Hiszpanii opłatek zastępuje się turronem, czyli rodzajem nugatu. Który składa się między innymi z orzechów, miodu i migdałów.
-Dzieci muszą czekać na prezenty aż do 6 stycznia w święto Trzech Króli. Prezenty wręcza Kacper, Melchior i Baltazar . W ogóle 6 stycznia jest ważniejszy dla Hiszpanów niż dla Polaków. Dzień przed tym świętem jest organizowana parada widokowa z udziałem Trzech Króli.
-Szopka Bożonarodzeniowa jest niemal tak ważna jak dla nas choinka. Niemal w każdym domku znajduje się szopka. Hiszpanie dokupują również do niech figurki, a współczesne szopki wyglądają bardzo oryginalnie.
-28 grudnia jest obchodzony Dzień Świętych Niewiniątek. Jest to odpowiednik prima aprilis.
-La Nochevieja to odpowiednik sylwestra. Najważniejszą ich tradycją jest zjedzenie 12 winogron z każdym wybiciem zegara.
Źródła:
https://hispanico.pl/boze-narodzenie-w-hiszpanii/
https://www.idealista.com/pl/news/styl-zycia-hiszpania/2018/12/18/6361-jakie-sa-swiateczne-tradycje-w-hiszpanii
Święta w Chinach
Wesołych Świąt - 聖誕節快樂
Boże Narodzenie w Chinach okazją dla handlu
Boże Narodzenie to dla Chińczyków czas wielkich zakupów. Galerie handlowe, hotele, jak również restauracje są przystrajane choinkami, bombkami i innymi świątecznymi dekoracjami, aby przyciągnąć klientów. Jest to widoczne przede wszystkim w dużych miastach, takich jak Pekin, Szanghaj, Kanton, Shenzhen, Chengdu czy Harbin. Niektóre restauracje serwują specjalne świąteczne menu. We wszystkich sklepach zaczynają się specjalne wyprzedaże. W wigilię sklepy są otwarte przez całą noc, a szał zakupowy prowadzi do wydawania przez Chińczyków ogromnych sum pieniędzy każdego roku.
Jak Chińczycy spędzają Boże Narodzenie?
Święta
nie są jednak czasem przeznaczonym jedynie na wyprawy do sklepów.
Wiele młodych ludzi twierdzi, że jest to moment, który wykorzystują na
rozrywkę. Mimo, że Chińczycy nie dostają wolnego z okazji Bożego Narodzenia, to
świąteczna atmosfera pozwala na chwilowe oderwanie się od codziennego stresu
pracy czy nauki. Przykładowo, uniwersytety organizują imprezy, które
umożliwiają poznanie nowych ludzi lub swojej drugiej połówki. Generalnie Boże
Narodzenie w Chinach traktowane jest jako okazja do spotkań z przyjaciółmi i
dobrej zabawy.
Ciekawą
bożonarodzeniową tradycją w Chinach jest wręczanie sobie nawzajem jabłek.
Zwyczaj wywodzi się z tego, że wymowa chińskiej nazwy Wigilii Bożego Narodzenia
(平安夜, Píng’ān
yè,
dosłownie „Cicha noc”) zawiera w sobie cząstkę brzmiącą jak słowo „jabłko” (苹果, píngguǒ).
To sprawiło, że owoce te stały się symbolem świąt bożonarodzeniowych w Chinach.
Warto dodać, że w przeciwieństwie do Chin kontynentalnych, 25 i 26 grudnia to w Hongkongu dni ustawowo wolne od pracy.
Święty Mikołaj w Chinach
Święty Mikołaj jest w Państwie Środka nazywany Shengdan Laoren czyli Świątecznym Starcem. Postać niczym nie różni się od jej zachodniego odpowiednika. Tak jak w innych państwach, pojawia się w galeriach handlowych i na ulicach. Odwiedza także dzieci, które oczekują na swoje prezenty, wywieszając skarpety na drobiazgi. Okazuje się, że postać Świętego Mikołaja również wykorzystuje się do wszechobecnej reklamy. Przykładem są szkoły językowe, które reklamując się przebierają lektorów za Świątecznego Starca. W dzień Bożego Narodzenia, zamiast naszego znajomego listonosza, listy może nam dostarczyć sam Mikołaj.
W Chinach coraz więcej osób obchodzi Święta Bożego Narodzenia lecz dla większości Chińczyków Boże Narodzenie to po prostu modna nowinka z chrześcijańskiego zachodu. Głównym świętem w Chinach pozostaje Chiński Nowy Rok obchodzony na przełomie stycznia i lutego, zwany też Świętem Wiosny
Oto kilka świątecznych oraz noworocznych potraw Chińczyków
Pierożki Jiaozi
Pierożki Jiaozi nadziewane są mięsem mielonym. Czasami wypełnia się je również warzywami. Najczęściej serwuje się je z sosem sojowym lub rybnym,
do pierożków wkłada się monety. Osoba która dostanie pierożek z monetą na pewno
będzie miała fundusze na najbliższe kilkaset dni.
Yusheng - sałatka z surowej ryby
Yusheng składa się z pasków z surowej ryby,
tartych warzyw i różnych sosów. Nazwa Yusheng
oznacza po prostu “surowa ryba”, ale ponieważ słowo “ryba” i “wzrost
obfitości” po chińsku brzmią tak samo, sałatka ta stała się noworocznym
symbolem wzrostu obfitości.
Nian Gao
Słodka ryżowa masa, która symbolizuje więzi rodzinne i wzajemne zrozumienie
W święta musi pojawić się ryba, jako zapowiedź dostatku i bogactwa.
Serwowana jest w całości z głową i ogonem, dzięki temu, rok będzie pomyślny od
początku do końca.
Chiński
Nowy
Rok !
Nowy Rok to zdecydowanie najbardziej celebrowane przez Chińczyków święto w ciągu całego roku. Ten okres jest dla nich czymś tak ważnym, jak dla Polaków Boże Narodzenie. Chiński Nowy Rok rozpoczyna się wraz z nowiem księżyca, a kończy się 15 dni później Świętem Latarni przy księżycu w pełni.
Te znaki Chińskie oznaczają Nowy rok
BOŻE NARODZENIE W ROSJI
Boże narodzenie w Rosji jest obchodzone 2 tygodnie później niż w Polsce, ale niejednego człowieka może zdziwić ilość podobnych tradycji bożonarodzeniowych. Według kalendarza julianskiego (obowiązuje w prawosławnej cerkwi)pierwszy dzień świąt wypada 7 stycznia. Okres ten nazywa się świątki (do Ofiarowania Pańskiego),Wigilia w Rosji kończy 40 dniowy ścisły post Bożonarodzeniowy. W wigilię Bożego Narodzenia(tzw.soczelnik)prawosławni Rosjanie zasiadają do stołu na którym znajduje się 12 potraw wigilijnych a ich podstawowe SKŁADNIKI to: groch,, grzyby, kutia ,suszone owoce ,soczewica, miód, orzechy. .Natomiast dania to: framuszka (zupa piwna), barszcz z uszkami, pierogi, racuchy, bliny, kołacze (pieczywo obrzędowe).W Rosji zamiast dzielenia się opłatkiem dzielą się prostotą (oświecony chleb).W wigilię tak jak w Polsce dzieci pod choinką znajdują prezent(przynosi je dziadek mróz lub Babuszka wraz z wnuczka śnieżynka) przystrajają dom, Kolenda przychodzi w formie młodych mężczyzn .Mężczyźni kierują się do domów z gwiazdą , w nagrodę często dostają słodycze lub pieniądze.
W Boże Narodzenie, a zwłaszcza w Wigilię, bardzo ważne są zabiegi mające zapewnić pomyślność w nadchodzącym roku. Pod ikonami i na stole wigilijnym kładzie się siano, symbolizujące narodzenie Chrystusa .
Większość Rosjan wita Nowy Rok w gronie rodziny lub przyjaciół, przy choince i suto zastawionym stole. Właśnie wtedy nasi wschodni sąsiedzi składają sobie życzenia i obdarowują się prezentami. Dzieciom podarunki - najczęściej są to zabawki i słodycze - tradycyjnie przynoszą Dziadek Mróz i Śnieżynka.
Popularne są też zabawy sylwestrowe na świeżym powietrzu. W Moskwie odbywają się one tradycyjnie na Placu Czerwonym, Placu Teatralnym i Placu Twerskim. Około miliona Rosjan powita Nowy Rok za granicą.
С Рождеством=wesołych świąt
Kutia
Framuszka
źródła : księga smaku,Polaneis.pl,transsbersyjka,Wikipedia,internet
|
Słowo
christmas wywodzi się z języka staroangielskiego i oznacza Mszę
Chrystusa. Obecnie oznacza święta Bożego
narodzenia.
Anglicy
święta Bożego narodzenia rozpoczynają 25 grudnia uroczystym obiadem w
gronie rodziny czy przyjaciół. Takie uroczystości często organizowane są w
restauracjach.
Istotnym
elementem świąt jest boxing day -
święto pudeł. który przypada na drugi dzień świąt - 26 grudnia. Nazwa święta
wywodzi się od tradycyjnego, średniowiecznego zwyczaju darowania służbie lub
biednym podarunków zapakowanych w pudełka. Inny przekaz mówi, że nazwa ta
pochodzi od lockbox, skarbonki na datki znajdującej się w kościele –
pieniądze zebrane w tym dniu były rozdawane ubogim parafianom. Zwyczaj
ofiarowywania pieniędzy praktykowany jest do dzisiaj.
W Anglii otwieranie prezentów trwa cały dzień.
Jest ono wyjątkowo celebrowane. Każdy z podarków odpakowywany jest
indywidualnie. Po rozpakowaniu kilku prezentów jest wyznaczona przerwa na
herbatę, po której następuje powrót do czynności otwierania prezentów.
W Boże
Narodzenie, Anglicy spożywają posiłek w koronach wykonanych z papieru. Jest to
symbol nawiązujący do Trzech Króli. W przeciwieństwie do polskiej tradycji,
domownicy zasiadają do stołu w okolicach godziny dwunastej. Wśród potraw
dominuje indyk nadziewany warzywami. Dodatkowo na stole można znaleźć kiełbasy
zawijane w boczek. Na deser przygotowywany jest pudding, który podawany jest w
towarzystwie budyniu albo brandy. Według tradycji, jeśli ktoś chce zjeść
pudding z odrobiną alkoholu, jest on podpalany po to, by ogień odstraszał
wszelkie nieszczęścia. Taki deser powinno wykonać się z 13 składników, które
kojarzą się z Chrystusem i jego dwunastoma Apostołami. Oprócz puddingu, na
stole goszczą także babeczki nadziewane bakaliami.
W Anglii
popularna jest tradycja kolędników, którzy wędrują od domu do domu i zbierają
datki na szczytne cele.
Na wyspach brytyjskich,
oprócz tradycyjnej choinki ozdobionej bombkami dodatkowymi ozdobami są kartki
wieszane na sznurach oraz łańcuchy choinkowe na ścianach.
W Anglii nie występuje tradycja łamania się opłatkiem. Zamiast tego, domownicy rozrywają między sobą Christmas Crakers, czyli ozdobne papierowe 'cukierki'. Zazwyczaj rozrywane są one przez dwie osoby, a rozdarcie charakteryzuje się głośnym wybuchem. Spowodowane jest to umieszczeniem delikatnego środka chemicznego, który uaktywnia się podczas niszczenia opakowania. Wnętrze cukierka wypełnione jest małymi niespodziankami w postaci maleńkiej kostki do gry, czy wróżby, które rozluźniają atmosferę przy stole.
Christmas crackers
Żródło:
https://www.nocowanie.pl/angielskie-zwyczaje-w-okresie-swiat-bozego-narodzenia.html
http:// https://pl.wikipedia.org/wiki/Boxing_Day
https://fashionvoyager.pl/tradycje-bozonarodzeniowe-w-wielkiej-brytanii/
W pierwszym tygodniu adwentu Niemcy stroją domy lampkami. Wszystkie niemieckie dzieci otrzymują kalendarz adwentowy z czekoladkami w środku.
Do niemieckich dzieci Święty Mikołaj przychodzi dwukrotnie. Pierwszy raz odwiedza je 6 grudnia i jest uosobieniem biskupa Mikołaja (heilige Nikolaus). Jednak Mikołaj przychodzi tylko do grzecznych dzieci – niegrzeczne dzieci dostają rózgę od jego czeladnika, zwanego w Niemczech Knecht Ruprecht. Ponownie Święty Mikołaj przybywa 25 grudnia, ale w środkowych i wschodnich Niemczech w Wigilię przychodzi Świąteczny Gość (Weihnachtsmann), który wygląda, niczym Mikołaj z Laponii – ma długą siwą brodę, czerwony płaszcz i czerwoną czapkę z pomponem. Natomiast w zachodnich i południowych Niemczech prezenty przynosi Dzieciątko Jezus (Christkind) tak jak na Śląsku.
Pierwsze choinki – Weihnachtsbaum - stawiali właśnie Niemcy na przełomie XV i XVI wieku w Nadrenii. Świerk miał symbolizować drzewko życia, które stało się dostępne dla ludzi w momencie narodzin Chrystusa.
Niemiecką tradycją związaną z choinką jest wieszanie na niej bombki w kształcie ogórka. Osoba, która znajdzie ją jako pierwsza, otrzymuje dodatkowy prezent.
Do grona ulubionych przez Niemców kolęd należy „Stille Nacht” („Cicha noc”), a także "O Tannenbaum", upamiętniająca świąteczną choinkę.
Choinka, kalendarz adwentowy, wieniec adwentowy, jarmarki świąteczne – wszystkie te rzeczy pochodzą z tradycji niemieckiej i stamtąd właśnie przybyły do Polski.
Źródło:
https://dojczland.info/boze-narodzenie-w-niemczech/
https://polskiobserwator.de/lifestyle/wigilia-w-niemczech/
https://wiadomosci.wp.pl/co-niemcy-jedza-w-swieta-6031932843656321a
Chorwacki słowniczek bożonarodzeniowy
Božić – Boże Narodzenie
Doček Nove Godine – Sylwester
Nova Godina Sretan Božić – Wesołych Świąt
Badnjak – Wigilia Bożego Narodzenia
Jelka – Choinka
Čobanica – Pasterka
Badnjak, czyli Wigilia w Chorwacji
Wigilia nosi piękną i dźwięczną nazwę Badnjak, samo święto obchodzone jest bardzo podobnie do tego co spotykamy w większości Europejskich krajów, jednak pojawiają się także elementy spotykane tylko i wyłącznie w Chorwacji.
Doskonałym przykładem jest przynoszenie trzech pni, które mają symbolizować Trójce Świętą, a ogień powstający podczas ich spalania ma na celu zapewnienie pomyślności, szczęścia i powodzenia w zbliżającym się roku.
Dziadek Mróz w Chorwacji
Grzecznym Chorwatom prezenty przynosi Dziadek Mróz, który jest odpowiednikiem znanego z naszych świątecznych podarków Świętego Mikołaja. Na tych którzy niestety byli niegrzeczni, pod poduszką Krampus pozostawia rózgę, która ma na celu przypomnieć o poprawie w kolejnym roku.
Historia chorwackiej choinki
Chorwackimi drzewkami świątecznymi w początkowej fazie były drzewka liściaste, przyozdabiane orzechami, migdałami, gruszkami i jabłkami, a także samodzielnie wykonywanymi słodyczami, jak choćby piwniczki,czy lizaki.
Dziś w domach króluje choinka. Światełka, kolorowe ozdoby i bombki dostępne są w większości sklepów, odchodzi się od samodzielnego robienia ozdób, podobnie jak i żłóbek który dawniej wykonywany był z gliny i gipsu obecnie znacznie częściej jest drewnianym, czy tekturowym zamiennikiem kupowanym w sklepie.
Bardzo popularnym elementem świątecznych dekoracji jest wieniec wykonany z iglastych gałązek z wplecionymi czterema świecami mającymi za zadanie przypominać o czterech dekadach przed przyjściem na świat Zbawiciela.
Bożonarodzeniowe potrawy w Chorwacji
W Chorwacji podobnie jak w Polsce grudniowy wieczór, spędzany jest w rodzinnym gronie. Jest wiele elementów bardzo podobnych do naszych świąt, jak choćby unikanie potraw mięsnych jedzonych aż do Wieczerzy, znacznie chętniej wybierane są ryby w postaci śledzi marynowanych, pieczonych, czy faszerowanych.
Co do głównych dań rozbieżności już są znacznie większe. Na Polskich stołach króluje bez wątpienia Karp, Chorwaci natomiast jako danie główne i popisowe podają mięsa.
W jednych regionach jest to pieczony prosiak odpowiednio marynowany i peklowany, inne regiony stawiają na mięsa indycze.
Dalmacja wyróżnia się zamiłowaniem do niezwykle aromatycznej, a zarazem sycącej i rozgrzewającej zupy z dorsza.
Kolejnym popisowym daniem bez którego Wieczerza nie jest gotowa to pašticada, czyli duszone mięso wołowe z aromatycznym sosem. Pašticada najlepiej komponuje się z makaronem domowej roboty lub gnocchi, a także dobrym czerwonym winem z najznakomitszych chorwackich winnic. Tę smakowitą potrawę można przygotować na wiele sposobów i jedynie od naszych kubków smakowych zależy, który z nich wybierzemy. Często spotkać można także sarma – danie przygotowywane podobnie do naszych gołąbków z tą jednak różnicą że mięso zawijane jest w liście kiszonej kapusty. Robi się ją z mielonego mięsa i ryżu zawiniętych w liść kiszonej kapusty, a następnie gotuje, przeważnie w dużych ilościach. Sarmę można jeść przez kilka następnych dni, niektórzy twierdzą nawet, że upływ czasu jeszcze wzbogaca jej smak. Wszyscy uwielbiają sarmę!
Północna cześć Chorwacji Wieczerzę rozpoczyna od tradycyjnego chlebka, wieczorem podawana jest potrawa przygotowywana ze smażonej i podduszanej fasoli, mocno kiszonej kapusty i cebuli.
Jako słodki dodatek do Wieczerzy bardzo chętnie Chorwaci wybierają Krostuli, odpowiednik naszych faworków czy chrustu, które pojawiają się w naszych domach z okazji Tłustego Czwartku. Istriańskie Kroštule to powszechnie uwielbiany bożonarodzeniowy przysmak z francuskiego ciasta smażonego w głębokim tłuszczu. Kroi się je w cienkie paski, następnie składa w kokardki, smaży w głębokim tłuszczu na złocisty odcień, a na koniec posypuje cukrem pudrem. Ich bogaty i słodki smak urzeka każdego, a ich zrobienie nie przedstawia większych trudności.
Święta Bożego Narodzenia w Chorwacji są nie do pomyślenia bez prezentów pod choinką i potrawy zwanej bakalar, której podstawą jest suszony dorsz. Gulasz z suszonego dorsza tyleż łatwo przyrządzić co zachwycić się jego smakiem. Solonego dorsza, będącego tradycyjną potrawą wigilijną Chorwacji, robi się długo, ale gdy już go posmakujemy z pewnością uznamy, że warto było włożyć w jego przygotowanie tak dużo wysiłku. Dorsza zwyczajowo sprowadza się z Norwegii, jednak na Istrii bakalar przygotowuje się w trochę inny sposób, gdyż za jego podstawę służy tak zwany dorsz na biało. Ryba odznacza się wówczas łagodnym smakiem i jest ususzona na sposób tradycyjny. Bakalar najlepiej smakuje z ziemniakami i zawsze jest głównym daniem wieczerzy wigilijnej.
Kolejnym słodkim elementem są przepyszne ciasta, jak choćby Badnji Kruh przygotowany z miodu, orzechów oraz suszonych owoców. Kolejną propozycję stanowi Božić Pletenica, przygotowywana z gałki muszkatołowej, rodzynek i migdałów, zaplatana w piękny warkocz stanowi piękną ozdobę Wigilijnego stołu.
Regiony Zagorje i Zagrzebia słyną natomiast z štrukli wykonywanej z ciasta podobnego do ciasta na pierogi (mąka, letnia woda, jaja, olej, sól), zawijanego z masą serową. Te regiony to również indyk z mlinci. Tej tradycyjnej potrawy z pewnością przyjdzie nam spróbować jeśli w okresie Świąt Bożego Narodzenia odwiedzimy Zagrzeb lub jego okolice. Indyk jest tam uwielbianą przez wszystkich tradycyjną potrawą przygotowywaną niemal w każdym domu. Według tradycyjnego przepisu, sowicie posolonego indyka wstawia się do piekarnika i piecze w sosie własnym przez około 3 godziny – to najtrudniejsza część przygotowań tej znakomitej potrawy. Następnie trzeba zabrać się za przygotowanie mlinci, cienkich placków, które nietrudno przyrządzić z mąki, soli i wody. Podawane z dobrze wypieczonym indykiem w sosie własnym smakują zjawiskowo.
Slawonia to Orehnjača, czyli smakowita rolada z orzechami włoskimi, jedzona w czasie wielu chorwackich świąt, a więc także w okresie Bożego Narodzenia. Ten tradycyjny deser robi się według prostego przepisu i z pewnością zachwyci on miłośników orzechowych delikatesów z całego świata. Orehnjača najlepiej smakuje z kawa przygotowaną przez towarzyskich Chorwatów, jednak deser można też zrobić samemu, sprawiając przy tym smaczną przyjemność swoim bliskim.
Kiełkująca pszenica
Niezwykłym inie znanym w Polsce zwyczajem jest wysiewanie na talerzyku ziaren pszenicy, 13 grudnia czyli w dniu Świętej Łucji. Kiełkująca roślinka oplatana zostaje trzy kolorową wstążką w barwach Chorwackich
ŚWIĘTA W USA
Święta w USA wyglądają nieco inaczej niż w Polsce.
Przede wszystkim Amerykanie przykładają bardzo dużą wagę do odświętnego przystrojenia i obowiązkowo oświetlenia swojego domu czy mieszkania. Niejednokrotnie domy w okresie świątecznym wyglądają jak wielkie migocące choinki!
Często przed samymi domami stoją kolorowe figurki elfów, mikołajów, czy reniferów z saniami.
W USA w okresie świątecznym panuje
prawdziwy szał zakupów.
Na
święta rodziny spotykają się przy wypełnionym po brzegi stole, gdzie główną
potrawą jest pieczony indyk.
Same świętowanie rzadko rozpoczyna się w Wigilię. Głównym dniem świątecznych spotkań i kolacji jest 25.grudzień, jednak samych potraw i jedzenia jest tu o wiele mniej niż w Polsce.
Kolejnym nietypowym dla nas zwyczajem jest rozwieszanie wielkich, wełnianych skarpet, które według amerykańskich dzieci po brzegi prezentami wypełnia Święty Mikołaj.
Bardzo popularne jest też wysyłanie do
rodziny i przyjaciół pięknych, świątecznych kartek z życzeniami -inaczej jednak
niż w Polsce, w USA najczęściej przedstawiają one radosne scenki rodzinne i
obowiązkowo napis „MARRY X-MAS”
Czescy katolicy mają w okresie adwentu chyba takie same „procedury” jak polscy. Jeśli chodzi o zwyczaje ludowe, to jednym z pierwszych jest tak zwana barborka, którą kojarzycie z Barbórką, chociaż nie ma nic wspólnego z górnikami. 4 grudnia, na świętej Barbary, urywa się gałązkę czereśni i wstawia do naczynia z wodą i od czasu do czasu zrasza. W Wigilię powinna zakwitnąć J
Szóstego grudnia w kalendarzu przypada dzień św. Mikołaja, ale w Czechach obchodzimy go w wigilię tego dnia, czyli 5 grudnia. Do małych dzieci przychodzi wtedy Mikołaj z długą brodą i w białym ubraniu, nie przypomina tego z reklam Coca-Coli. Towarzyszą mu Anioł i Diabeł, który straszy dzieci, że jeśli nie będą grzeczne, to pójdą do piekła. Z kolei Anioł miał za zadanie powstrzymać go, gdyby za bardzo się rozbrykał. Dzieci, żeby dostać prezent muszą powiedzieć, czy były grzeczne, czasem zaśpiewać piosenkę lub wyrecytować wierszyk. W worku lub koszyku, który wręcza im Mikołaj, są słodycze, pomarańcze, orzechy, a na dnie… węgiel albo ziemniak dla przypomnienia, że jednak zdarzało im się coś przeskrobać. Starsze dzieci tego dnia wystawiają za okno skarpetę, a rodzice ją napełniają łakociami. Oczywiście na jej dnie również zakopany jest ziemniak lub węgielek.
Przygotowania kulinarne do Bożego Narodzenia rozpoczynają się już w listopadzie. Jako pierwsze pieczemy ciasteczka z imbirem – zázvorem, tzw. zázvorky. Trzeba to zrobić dużo wcześniej, żeby ciasto skruszało. Jednym ze świątecznych rytuałów jest przygotowanie kilku, a nawet kilkunastu rodzajów ciasteczek, z reguły od drugiego tygodnia grudnia. Do tradycji wschodniomorawskiej należy też tzw. vizovické pečivo. To też „ciasteczka”, ale tylko z mąki i wody i nie służą do jedzenia, tylko do dekoracji. W Polsce zwykle piecze się tylko jeden rodzaj ciasteczek – pierniczki, za to świąteczne stoły uginają się pod innymi rodzajami ciast, takimi jak sernik, strucla z makiem, przekładaniec. W Czechach tradycyjnym ciastem bożonarodzeniowym jest tylko vánočka, przypominająca polską chałkę.
Meksykanie świętują długo i uroczyście. Za początek Świąt Bożonarodzeniowych można przyjąć datę 12 grudnia – tego dnia obchodzona jest uroczystość Matki Boskiej z Guadalupe – patronki kraju. W dniach od 16 do 24 grudnia wspomina się wędrówkę Świętej Rodziny do Betlejem, tzw. Posadas. Na dziewięć dni przed Wigilią, na wzór dziewięciu miesięcy błogosławionego stanu Maryi, organizowane są żywe szopki. Są one upamiętnieniem drogi przebytej przez Matkę Bożą i Józefa do Betlejem. Towarzyszące im osoby śpiewają kolędy i proszą o gościnę. Kilka dni przed Wigilią w okolicach choinki lub na stole w jadalni ustawia się szopkę, gdzie 24 grudnia wkładane jest dzieciątko Jezus. W międzyczasie Meksykanie dbają o wygląd swoich domów, które ozdabiane są światełkami i nadmuchiwanymi Mikołajami wdrapującymi się np. na balkon czy dachy. Wnętrza domów i mieszkań dekoruje się białymi i czerwonymi gwiazdami betlejemskimi.
meksykańska
szopka
Każdego wieczoru w domach rozbijana
jest Piniata wypełniona słodyczami lub „Aguinaldo” worek, kosz wypełniony
orzechami, owocami i słodyczami. Te najbardziej typowe Piniaty zrobione są w
kształcie gwiazdy, którą dziecko lub dorosły z zasłoniętymi oczami próbuje
rozbić kijem. Kiedy w końcu uda się to zrobić na gości spada deszcze słodyczy.
Przyjęcie, w którym biorą udział często
też przyjaciele, trwa zwykle do północy, kiedy to rodzina udaje się wspólnie do
kościoła na Mszę Koguta. Jest to odpowiednik polskiej pasterki. Nazwa wywodzi
się z legendy, która opowiada o tym, że jedynym momentem, w którym kogut zapiał
w nocy był moment narodzin Chrystusa. Przed uroczystą mszą na niebie pojawiają
się fajerwerki. Tradycyjne świąteczne posiłki serwowane są również po wizycie w
kościele. Na stole można znaleźć dodatkowo solone dorsze, fasolę, nadziewane
chili oraz sałatkę z burakami i sokiem pomarańczowym. Kolejny dzień świąt, czyli
25 grudnia, nazywany jest odgrzewaniem. Tego dnia rodzina i bliscy gromadzą się
ponownie, by wspólnie świętować i kosztować przysmaków przygotowanych na
święta.
Tradycyjnym dniem, w którym dzieci otrzymują prezenty jest jeszcze 6 stycznia - Trzech Króli, choć i to ulega zmianie i w niektórych domach paczki, znalezione pod choinką, dzieci otwierają 24.12 w wigilii.
Żródło:
https://mezoameryka.pl/mezoameryka/kochamy-meksyk/111-kochamy-meksyk/381-boze-narodzenie-w-meksyku-zwyczaje-i-tradycja
Boże Narodzenie na Ukrainie
Tradycyjny ukraiński cykl bożonarodzeniowy obejmuje okres od 6 stycznia do 19 stycznia Wodochreszcze. Związane z tym cyklem charakterystyczne obrzędy i zwyczaje ukształtowały się jako wynik długotrwałego wzajemnego oddziaływania kultury chrześćiaństwa. W tradycji ukraińskiej dzień poprzedzający święto Bożego Narodzenia określany jest jako „Swiatweczir”.
W dniu wigilii, przypadającym według kalendarza gregoriańskiego na 6 stycznia, gospodarz wnosił do chaty ozdobę wykonaną z kłosów żyta, nazywaną diduchem, symbolizującą urodzaj, którego oczekiwano w nadchodzącym roku. Przystrojony kolorowymi wstążkami diduch umieszczany był pod ikonami na pokuciu (symboliczne, najbardziej jasne miejsce w chłopskiej chacie, gdzie schodziły się prostopadle dwie ławy i zasiadano między innymi do świątecznych posiłków). Zdobionemu snopowi towarzyszyły symbole gospodarskiego trudu – często przewiązany był on żelaznym łańcuchem, kładziono również obok niego jarzmo , chomąto, elementy pługa. Diduch przebywał w chacie przez cały cykl bożonarodzeniowy i był nie tylko ozdobą, ale również symbolem pochodzącym jeszcze z czasów przedchrześcijańskich i uosabiającym więź z duchami przodków, którzy choć znajdują się już w innym świecie, to jednak bezcieleśnie uczestniczyli wraz z całą rodziną w wieczerzy. Również i współcześnie obserwuje się na Ukrainie powrót do tradycji dekorowania domu diduchem, zamiast nie mającą korzeni w ukraińskiej obrzędowości choinką.Tradycyjna ukraińska wieczerza wigilijna składała się, w zależności od regionu, z dwunastu bądź dziewięciu postnych potraw, wśród których powinny były znaleźć się barszcz, ryba, grzyby, pierogi z fasolą bądź kapustą, duszone ziemniaki, kompot z suszonych owoców(ukr. uzwar) oraz kutia. Za najważniejsze obrzędowe danie uważana była od zawsze kutia. Zgodnie z tradycją przyrządza się ją z gotowanych ziaren pszenicy lub jęczmienia (wyjątkiem jest południe Ukrainy, gdzie robi się ją z ryżu) z dodatkiem miodu, maku i bakalii. Z kutią związanych było wiele czynności obrzędowych, świeżo przygotowana powinna była stać na pokuciu przez cały cykl bożonarodzeniowy. Kolacja wigilijna jest w wierzeniach ukraińskich wieczerzą, do której przystępuje cały ród, zarówno jego żywi, jak i zmarli członkowie. Pamiętając o martwych członkach rodziny żywi zostawiali im na oknach kutię i uzwar, a w kątach izb rozrzucano gotowany bób. Obowiązkiem gospodarza było też symboliczne zaproszenie dusz przodków do wieczerzy – czyniono to poprzez trzykrotne obejście stołu z kutią i woskową świecą i wygłoszenie modlitwy z prośbą do Boga, by ten zezwolił przystąpić do kolacji również martwym członkom rodziny.
Obchody Bożego Narodzenia rozpoczyna służba w cerkwi – Wełyke Poweczirja. Modlitwy rozpoczynają się o północy i trwają do 4–5 rano.
W jaki sposób obchodzi się Święta Bożego Narodzenia w Grecji?
W Grecji najważniejszym świątecznym dniem jest 25 grudnia. Nie obchodzi się tu Wigilii,
a jeśli już, to o bardzo późnej porze. Nie ma również Świętego Mikołaja, choć w tym dniu ludzie szczodrze obdarzają się prezentami. Greków podarkami obdarza bowiem święty Bazyli i to nie w wigilijny wieczór, a dopiero 1 stycznia, w Nowy Rok, czyli dzień jego święta. Zaliczany do grona Ojców Kościoła, Agios Vasilis żył w IV wieku i był biskupem Cezarei Kapadockiej. Obchody świąt Bożego Narodzenia trwają w Grecji aż 12 dni. Przed mszą Bożego Narodzenia chłopcy śpiewają kolędy, za co w wioskach dostają słodkości: migdały i orzechy, a w miastach pieniądze. Nabożeństwo zaczyna się o czwartej rano i trwa do wschodu słońca.
Wigilijne potrawy greckie
Ważną potrawą dla Greków jest Christopsomo, czyli chleb Chrystusa. Bochenek jest zwykle okrągły, a na jego środku znajduje się zarysowany krzyż otoczony uformowanymi z ciasta ozdobami. Niejednokrotnie do wypieczenia takiego chleba wykorzystuje się tylko najlepsze składniki, najczystszą mąkę, wodę różaną, miód, sezam czy goździki. Chleb kroi się na tyle części, ile jest domowników. Nim przystąpią oni do dzielenia się, głowa rodziny, trzymając bochenek nad kominkiem, polewa chleb oliwą i winem. Tradycyjne świąteczne potrawy to również pieczone jagnię, pieczony prosiak lub indyk nadziewany kasztanami i ryżem. Na świątecznym stole dominują słodkości. Do najpopularniejszych w Grecji należą melomakarona kruche, kuliste ciasteczka
z dodatkiem miodu, polewane syropem i obsypywane orzechami, a także maślane, przyprószone cukrem pudrem kourambiedes. Powszechnie spotyka się również baklawę, przygotowywaną z ciasta filo przekładanego masą z miodu i orzechów, a następnie polewanego syropem.
Statek zamiast choinki
w mieście. W Polsce zazwyczaj zobaczymy tam choinkę. Grecy natomiast zwyczaj ubierania choinki świątecznej przejęli stosunkowo niedawno i nie wszędzie jest to podstawowy element bożonarodzeniowego wystroju. Jest to najważniejszy symbol. Oryginalną tradycją jest również wieszanie na drucianej obręczy, drewnianej misy. Jest to znak rozpoznawczy okresu świątecznego
w Grecji. Przy misie znajduje się również drewniany krzyż owinięty gałązką bazylii. Do środka wlewa się odrobinę wody, która utrzymuje świeżość bazylii, a co dzień jedna osoba z rodziny moczy gałązkę w wodzie z misy i kropi nią pomieszczenie w domu. Jaki jest cel takiego rytuału? Grecy wieżą, że
w innym przypadku mogą narazić się na odwiedziny złośliwych goblinów (Killantzaroi), które będą przez cały okres świąt sprawiały różne psoty. Gobliny wyłaniają się ponoć z wnętrza ziemi
i sieją spustoszenie w domu, do którego wejdą. Ksiądz chodzi od domu do domu i kropi święconą wodą głównie te miejsca, gdzie mogą się znajdować kallikantzari (złe duszki).
Καλά Χριστούγεννα!
Wesołych Świąt!
Źrodło: https://zantemagictours.pl/blog/boze-narodzenie-w-grecji/
https://sciaga.pl/tekst/89456-90-boze_narodzenie_dookola_swiata_zwyczaje
http://www.twojaeuropa.pl/3692/boze-narodzenie-w-grecji
BOŻE NARODZENIE W JAPONII
Święta Bożego Narodzenia to szczególny okres każdego
roku. Na całym świecie Święta Bożego Narodzenia obchodzi się inaczej – są one
jednak na tyle popularne, że doceniają je również kraje, w których dominują
inne wyznania religijne. Doskonałym przykładem takiej fascynacji jest Japonia,
która mimo bardzo niskiego odsetka wyznawców chrześcijaństwa, pokochała obchody
Świąt Bożego Narodzenia.
Święta Bożego Narodzenia w Japonii Kurisumasu, bo tak
w Japonii nazywa się okres bożonarodzeniowy, mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni
obchodzić zaczynają już w połowie listopada. Japończycy do Świąt Bożego
Narodzenia podchodzą jednak zdecydowanie bardziej w sposób komercyjny niż
religijny i traktują je jako rozrywkę (chrześcijan w całej Japonii jest
zaledwie 0,7%). Święta „przerobione” zostały więc przez Japończyków tak, by w
sposób charakterystyczny dla ich kultury wpisywały się w rodzimy klimat. Nikogo
nie zdziwi jednak fakt, że w towarzystwie choinek i niezliczonych świętych
Mikołajów pojawią się postaci zupełnie niezwiązane ze znanymi nam Świętami np.
pandy. Według shintoizmu i buddyzmu, wyznawanego przez większość Japończyków,
nie istnieją przeciwwskazania do obchodzenia Świąt Bożego Narodzenia. Wielu z
mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni wysyła sobie kartki świąteczne z wizerunkiem
Św. Mikołaja, aniołków.
Święto miłości
Kurisumasu to święto, które kojarzone jest nie tylko z rodzinną i radosną atmosferą i zakupami. Przede wszystkim przyświeca ono gloryfikacji uczuć – będąc drugim po walentynkach, głównym świętem zakochanych. Wigilia to najlepszy moment, aby się oświadczyć, zaprosić ukochaną na randkę czy romantyczny wieczór.
Japońska wigilia
Uroczysta kolacja wigilijna w Japonii to czas,
który rodziny spędzają wspólnie, ciesząc się świąteczną atmosferą. Jednak
również w tej kwestii japońskie święta różnią się od naszej tradycji. Na
wigilijnym stole w Kraju Kwitnącej Wiśni nie znajdziemy dwunastu potraw,
kapusty z grzybami czy opłatków. Pojawi się na nim za to tak zwane „christmas
cake” (jap. kurisumasu keeki) – świąteczne, bardzo słodkie ciasto podawane w
formie kolorowego, udekorowanego cukrowymi postaciami deseru (im bardziej
efektowne, tym lepiej) oraz pieczony kurczak. Zwyczaj ten przybył do Japonii
najprawdopodobniej z Ameryki około lat 80, gdy w Azji pojawiły się pierwsze
placówki sieci fast-foodów KFC. Amerykanie przekonali Japończyków, że tak
właśnie obchodzi się święta na Zachodzie, a pieczony kurczak stanowi podstawę
wigilijnej kolacji. Obecnie jedzenie kolacji świątecznej w KFC nikogo już w
Japonii nie dziwi. Zwyczaj stał się na tyle popularny, że w ciągu jednej nocy
japońskie KFC zarabia 20% rocznego dochodu.
Kolędy japońskie
Japończycy uwielbiają inspirować się Zachodnią kulturą i
sztuką. Natchnienie odnajdują również w muzyce, co w okresie świątecznym staje
się szczególnie widoczne. Wśród japońskich tradycji bożonarodzeniowych znalazło
się wspólne kolędowanie. Klasyczne utwory świąteczne, takie jak „Cicha noc” czy
amerykańskie „Jingle bells” znajdują w Japonii swoje wschodnie odpowiedniki.
Komentarze
Prześlij komentarz