ASERTYWNOŚĆ CZYLI JAK ZADBAĆ O WŁASNE „JA”

Asertywność według Wikipedii to termin oznaczający „posiadanie i wyrażanie własnego zdania oraz bezpośrednie wyrażanie emocji i postaw w granicach nienaruszających praw i psychicznego terytorium innych osób oraz własnych, bez zachowań agresywnych, a także obrona własnych praw w sytuacjach społecznych.”

Hmm…żeby to było takie proste.

Każdy z nas mniej więcej wie co mu wolno, a czego nie. Istnieją też prawa człowieka, które służą asertywnemu działaniu np. „prawo do wyrażania siebie, swoich opinii, potrzeb, uczuć – dopóty, dopóki nie rani to innych”, „prawo do wyrażania siebie, nawet jeśli rani to kogoś innego – dopóki moje intencje nie są agresywne”, ale i „prawo do przedstawiania innym swoich próśb, uznając jednocześnie, że mają prawo mi odmówić”.
Trudność w asertywnym wyrażaniu swojego zdania lub odmowy, zaczyna się wtedy, gdy pojawiają się emocje.

„Asertywna postawa to jedna z kilku postaw jakie możemy przyjąć w odniesieniu do danej sytuacji”, gdyż z reguły reagujemy:

1. w sposób uległy – przymykając oko na własne potrzeby, tłumiąc wewnętrzny głos i zachować się tak, by innym było dobrze. Jeśli jednak doświadczamy tego nagminnie, może rodzić się frustracja – ponieważ jeśli my sami nie zadbamy o własne potrzeby, nie zrobi tego nikt inny – po prostu dlatego, ze inni ludzie nie siedzą w naszej głowie i nie wiedzą o czym myślimy, czego potrzebujemy.

2. agresją, podejmując walkę. „W tej sytuacji najczęściej ignorujemy potrzeby innych, stawiając siebie na pierwszym miejscu. Taka postawa w niektórych sytuacjach również jest potrzebna i skuteczna. Cała sztuka polega na tym, by elastycznie dopasować reakcję do zaistniałych okoliczności.”

3. Asertywnie, pozwalając „sobie i innym na spokojne, lecz konsekwentne wyznaczenie granic, wyrażenie własnych potrzeb i oczekiwań. Asertywność to także odmawianie bez poczucia winy, wyjaśniania czy usprawiedliwiania się. W tej postawie dajemy sobie prawo do niewiedzy czy też do popełniania błędów, które są nieodłącznym elementem rozwoju”.

Pamiętaj ASERTYWNOŚCI można się nauczyć !!!! Nikt nie urodził się z tą umiejętnością.

Kilka rad:

1. Pozostań życzliwym - zapytaj o intencje, podaj prawdziwą przyczynę odmowy „Rozumiem, że nie masz pieniędzy, ale nie lubię pożyczać kasy”.

2. Nie pozwól sobą manipulować. Nie daj sobie wmówić, że ktoś np. przestanie Cię lubić, albo wpędza Cię w poczucie winy - odmawiaj konsekwentnie!!

3. W kulturalny sposób mów na głos co myślisz – „Nie chcę, żebyś do mnie tak mówił”. Mów wprost o swoich uczuciach, nie "zrzucaj" odpowiedzialności na innych - NIE MÓW np. "bo mama będzie zła",

4. Nie unikaj kontaktu i konfrontacji. Mała rzecz urasta nieraz do ogromnych rozmiarów. Staraj się wyjaśniać od razu swoje wątpliwości i wszelkie nieporozumienia.

5. Daj sobie odrobinę oddechu – uzyskaj dystans do swoich emocji. Powiedz rozmówcy „daj mi chwilę”.

Używaj zwrotów:

Chcę, wybieram, wolę, zdecydowałam/łem, postanowiłam/łem, jest dla mnie ważne, mam zamiar.

Nie używaj zwrotów:

Muszę, nie mogę, nie powinnam. Nie zrzucaj odpowiedzialności na innych np. Mama się zdenerwuje.

PAMIĘTAJ: TY JESTEŚ WAŻNY, TWOJE POTRZEBY SĄ WAŻNE !!!!